Αυτές τις μέρες βιώνουμε, δυστυχώς όπως κάθε καλοκαίρι, τον εφιάλτη των πυρκαγιών. Έναν εφιάλτη που δείχνει να μην έχει τέλος και συνεχίζει να καταστρέφει περιουσίες και να αφαιρεί ανθρώπινες ζωές. Εκτός όμως από τα άμεσα και εύκολα αντιληπτά προβλήματα οι πυρκαγιές προκαλούν και έμμεσα, εξίσου σημαντικά. Αρχικά δίνουν μια κακή εικόνα της χώρας μας, με συνέπεια να πλήττεται η βιομηχανία του τουρισμού, η οποία υπενθυμίζουμε ότι αποτελεί το 25% του Α.Ε.Π. Παράλληλα η καταστροφή των δασών , ιδιαίτερα σε σημεία γύρω από τους αστικούς ιστούς οδηγεί σε αύξηση της θερμοκρασίας, εντός των πόλεων και εντείνει το φαινόμενο της αστικής νησίδας. Αυτό έχει ως συνέχεια η διαβίωση από τους κατοίκους στο κλεινόν άστυ, να καθίσταται ανυπόφορη. Για την ισοστάθμιση της αύξησης θερμοκρασίας οι πολίτεςαναγκάζονται να τοποθετήσουν κλιματιστικά, τα οποία μπορεί να δροσίζουν εντός των οικείων, στην πράξη επιβαρύνουν το περιβάλλον και ενισχύουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου.
Η καταστροφή των δασών, αφαιρεί επίσης από το περιβάλλον το «φυσικό φράγμα» συγκράτησης των βρόχινων νερών, τα οποίο «ασυγκράτητο» πλέον κατακλύζει και πλημμυρίζει τις πόλεις και τις καλλιέργειες προκαλώντας νέες καταστροφές ακόμη και απώλεια ανθρώπινων ζωών. Η αδυναμία λοιπόν της συγκράτησης των βρόχινων αλλά και αυτό των νερό των χιονοπτώσεων, από τα καμένα δέντρα, είχε ως συνέπεια την διάβρωση, την μεταφορά οργανικής ύλης και πολλές φορές και την ερημοποιήση του εδάφους. Τα δυσάρεστα όμως δεν σταματούν εκεί, καθώς το νερό χάνεται (!). Οι φυσικοί ταμιευτήρες παραμένουν άδειοι και σε συνδυασμό με την αλλαγή του κλίματος και την αύξηση της θερμοκρασίας της γης εντείνουν το φαινόμενο της λειψυδρίας.
Η λειψυδρία με την σειρά της, δηλαδή η έλλειψη του νερού, πλήττει τις καλλιέργειες και κατά συνέπεια την οικονομία της χώρας. Η λειψυδρία πλήττει εκ νέου και τον τουρισμό καθώς χωρίς νερό δεν υπάρχει ανάπτυξη. Δημιουργείται έτσι ένα αρνητικό σπιράλ για την ελληνική οικονομία που οδηγεί στο απλό συμπέρασμα, πως όσο πιο πολλά δέντρα καίγονται …τόσο πιο πολύ πονέσει η «τσέπη μας»!
