“Εξίσου συγκλονιστικά αρχαία θέατρα, δυστυχώς, θεωρούνται υποδεέστερα” εξηγεί ο Άκης Σακελλαρίου.
Στα συναισθήματα που βιώνει όταν καταπιάνεται με το αρχαίο δράμα τόσο στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου όσο και στα υπόλοιπα αρχαία θέατρα της χώρας αναφέρθηκε με ειλικρίνεια ο Άκης Σακελλαρίου στο ΒΗΜΑgazino και τη δημοσιογράφο Έρη Βαρδάκη.
“Σίγουρα η Επίδαυρος φέρει μια αίγλη. Από την άλλη πλευρά, όμως, θα σας πω ότι υπάρχουν εξίσου συγκλονιστικά αρχαία θέατρα, πιο μικρά μεν, τα οποία εκπέμπουν επίσης μια μαγική ενέργεια και τα οποία, και από το κράτος και δυστυχώς και από αρκετούς καλλιτέχνες, θεωρούνται υποδεέστερα” τόνισε αρχικά ο δημοφιλής πρωταγωνιστής.
“Πριν από τρία χρόνια, για παράδειγμα, είχα παίξει στις “Βάκχες” σε σκηνοθεσία Νικαίτης Κοντούρη. Θυμάμαι ακόμη την παράσταση που δώσαμε στο αρχαίο θέατρο Γιτάνων στην Ηγουμενίτσα.
Ήταν ένας χώρος στον οποίο είχε να παιχτεί παράσταση εδώ και χιλιάδες χρόνια και σου έδινε μια αίσθηση τόσο ουσιαστική. Αυτές οι πέτρες κουβαλούσαν κάτι που σε καθιστούσε αυτομάτως σε εγρήγορση. Ενωνόσουν με έναν τρόπο μαγικό, σαν να έβρισκε το σωστό καλούπι η ανθρώπινη ύπαρξη”.
“Πριν από μερικές ημέρες παίξαμε με τις “Ικέτιδες” στη Νικόπολη, σε ένα καταπληκτικό ρωμαϊκό ωδείο, το οποίο όμως δεν είχε ούτε τουαλέτες ούτε καμαρίνια. Ούτε έναν κάδο απορριμμάτων. Πόσο κρίμα!
Και αυτό μας λέει κάτι για το επίπεδο του πολιτισμού μας. Οπότε πράγματι τα φώτα της δημοσιότητας τα έχει τραβήξει η Επίδαυρος “εκτοπίζοντας” άλλους χώρους, οι οποίοι επίσης θα μπορούσαν να προσελκύσουν το το κοινό.
Φυσικά άριστα πράττουμε και φροντίζουμε την Επίδαυρο, αλλά δεν μπορεί να συζητούμε μόνο για το τι ανεβαίνει εκεί” καταλήγει ο Άκης Σακελλαρίου σε αυτή την τοποθέτηση στη νέα του συνέντευξη.
