Ο συνταξιούχος Βρετανός νευρολόγος και νυν ιερέας, Πάτρκ Πουλισίνο, ισχυρίζεται ότι μπόρεσε να προσδιορίσει ακριβώς την αιτία, από την οποία πέθανε ο Ιησούς Χρηστός. Σύμφωνα με τα όσα είπε ο νευρολόγος στην Daily Mail, ο Ιησούς πέθανε από αιμορραγία, αφού εξάρθρωσε τον ώμο του μεταφέροντας τον σταυρό στην σταύρωσή του.
Η Βίβλος περιγράφει το πώς έπεσε ο Ιησούς ενώ κουβαλούσε το σταυρό, προτού αργότερα το πλευρό του τρυπηθεί από τη λόγχη ενός Ρωμαίου στρατιώτη, προκαλώντας «αίμα και νερό» να εκτοξευθούν.
Σύμφωνα με τον μύθο, ο Άγιος Βερνάρδος του Κλαιρβώ ρώτησε τον Ιησού ποιο ήταν το μεγαλύτερο μη καταγεγραμμένο βάσανο του Πάθους του και ο Ιησούς απάντησε: «Είχα στον ώμο μου, ενώ κρατούσα τον σταυρό μου στο δρόμο των θλίψεων, μια πληγή που ήταν πιο οδυνηρή από τις άλλες και που δεν έχει καταγραφεί από τους ανθρώπους».
Οι μελετητές συμφωνούν ότι ο Ιησούς πιθανότατα εξάρθρωσε τον δεξιό του ώμο όταν έπεσε, κουβαλώντας τον σταυρό. Ωστόσο, ο αιδεσιμότατος Πάτρικ Πουλισίνο πιστεύει ότι μπορεί τελικά να εξέπνευσε από περιπλοκές που συνδέονται με το προαναφερθέν τραύμα. Ο Πουλισίνο πιστεύει επίσης ότι μπορεί να εξηγήσει γιατί, όπως λέγεται στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη, «αίμα και νερό» χύθηκε από το σταυρωμένο σώμα του Χριστού.
Ο αιδεσιμότατος καθηγητής Πουλισίνο, με έδρα το Λονδίνο, έχει γράψει μια επιστημονική εργασία για τη θεωρία του και τη δημοσίευσε στο Catholic Medical Quarterly. Η εργασία του βασίστηκε στην ανάλυση της Σινδόνης του Τορίνο, γνωστής ευρύτερα ως Ιερής Σινδόνης, μέσα στην οποία ήταν τυλιγμένος ο Ιησούς μετά τη σταύρωση.
Για αιώνες, οι άνθρωποι διαφωνούν για την αυθεντικότητα του σάβανου, το οποίο διατηρείται από το 1578 στο βασιλικό παρεκκλήσι του καθεδρικού ναού του San Giovanni Battista, στο Τορίνο της Ιταλίας.
Η Σινδόνη αποτελεί από τα πιο αμφιλεγόμενα κειμήλια του χριστιανικού κόσμου. Φέρει την αμυδρή εικόνα ενός άνδρα του οποίου το σώμα φαίνεται να έχει πληγές με νύχια στους καρπούς και τα πόδια.
Το 1988, οι δοκιμές ραδιοάνθρακα σε δείγματα του σάβανου χρονολόγησαν το ύφασμα στο Μεσαίωνα, μεταξύ 1260 και 1390, αλλά πιο πρόσφατες μελέτες στη δεκαετία του 2010 αμφισβητούν αυτόν τον ισχυρισμό και αντ’ αυτού υποστηρίζουν ότι η Σινδόνη χρονολογείται στην εποχή του Ιησού.
Κοιτάζοντας το αχνό αποτύπωμα στο σάβανο, το οποίο φαίνεται να δείχνει μια φιγούρα που φέρει τα τραύματα της σταύρωσης, ο ιερέας καθηγητής Πουλισίνο είπε ότι η θέση του εξαρθρωμένου ώμου του άνδρα αποκαλύπτει πολλά.
Όπως διακρίνεται από το αποτύπωμα στη Σινδόνη, το δεξί χέρι της φιγούρας βρίσκεται 10 εκατοστά χαμηλότερα από το αριστερό.
Ο αιδεσιμότατος καθηγητής πιστεύει ότι κατά τη σταύρωση, θα προκλήθηκε ρήξη της υποκλείδιας αρτηρίας – ένα ζευγάρι μεγάλων αρτηριών στον θώρακα που τροφοδοτούν με αίμα το κεφάλι, το λαιμό, τον ώμο και τα χέρια. Αυτό με τη σειρά του θα προκαλούσε τεράστια εσωτερική αιμορραγία, είπε, και τελικά θα είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο του ατόμου.
Παράλληλα, περίπου 1,7 λίτρα αίμα θα γέμιζαν την κοιλότητα μεταξύ του θωρακικού κλωβού και του πνεύμονα, κάτι που εξηγεί γιατί ξεχύθηκε αίμα από τον Ιησού όταν τρυπήθηκε από την λόγχη του Ρωμαίου. Το νερό που αναφέρεται στις γραφές, ισχυρίστηκε ο αιδεσιμότατος καθηγητής Πουλισίνο, ήταν πιθανόν εγκεφαλονωτιαίο υγρό, το οποίο έχει ημιδιαφανή εμφάνιση.
