Oι επιστήμονες χρησιμοποίησαν για πρώτη φορά δορυφορικά δεδομένα για να ανιχνεύσουν μια μεγάλη υπεράκτια διαρροή μεθανίου, ενός αερίου που συμβάλλει στο φαινόμενο του θερμοκηπίου.
Τα ευρήματα της έρευνάς τους προσθέτουν ένα σημαντικό εργαλείο σε ένα διευρυνόμενο «οπλοστάσιο» για τον εντοπισμό αόρατων έως σήμερα ποσοτήτων μεθανίου από τη βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Οι επιχειρήσεις ορυκτών καυσίμων εξέπεμψαν παγκοσμίως περίπου 120 εκατομμύρια τόνους αερίων που θερμαίνουν τον πλανήτη το 2020, σχεδόν το ένα τρίτο όλων των εκπομπών μεθανίου από την ανθρώπινη δραστηριότητα, σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας (IEA).
Η νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Environmental Science and Technology Letters εντόπισε ποσότητα μεθανίου από μια πλατφόρμα παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου στον Κόλπο του Μεξικού που εξέλυε περίπου 40.000 τόνους μεθανίου σε μια περίοδο 17 ημερών τον Δεκέμβριο.
Η πλατφόρμα, κοντά στο Campeche στο νότιο Μεξικό, βρίσκεται σε ένα από τα μεγαλύτερα πεδία παραγωγής πετρελαίου της χώρας.
«Τα αποτελέσματά μας καταδεικνύουν πώς οι δορυφόροι μπορούν να ανιχνεύσουν νέφη μεθανίου από υπεράκτια υποδομή», δήλωσε ο ερευνητής Luis Guanter, καθηγητής στο Πολυτεχνείο της Βαλένθια.
«Ανοίγει την πόρτα στη συστηματική παρακολούθηση των βιομηχανικών εκπομπών από μεμονωμένες υπεράκτιες πλατφόρμες» πρόσθεσε.
Οι μέθοδοι που βασίζονται σε δορυφόρους για τον εντοπισμό διαρροών μεθανίου στην ξηρά έχουν αναπτυχθεί γρήγορα τα τελευταία χρόνια. Όμως, υπάρχει έλλειψη ανάλογων τεχνικών για διαρροές από υπεράκτιες επιχειρήσεις πετρελαίου και φυσικού αερίου, οι οποίες αντιπροσωπεύουν περίπου το 30% της παγκόσμιας παραγωγής.
Έως τώρα, η ικανότητα του νερού των ωκεανών να απορροφά την υπέρυθρη ακτινοβολία βραχέων κυμάτων έχει περιορίσει την ποσότητα του ανακλώμενου φωτός που φτάνει στους διαστημικούς αισθητήρες.
Ο Luis Guanter και οι συνεργάτες του ξεπέρασαν αυτό το πρόβλημα με μια νέα μέθοδο για τη μέτρηση της ηλιακής ακτινοβολίας που αναπηδά από την επιφάνεια του νερού.
Το μεθάνιο ευθύνεται για περίπου το 30% της παγκόσμιας αύξησης της θερμοκρασίας μέχρι σήμερα.
Αν και είναι πολύ μικρότερη η ποσότητά του στην ατμόσφαιρα σε σύγκριση με το διοξείδιο του άνθρακα, είναι περίπου 28 φορές πιο ισχυρό ως αέριο που προκαλεί άνοδο της θερμοκρασίας σε διάστημα ενός αιώνα. Σε χρονικό πλαίσιο 20 ετών, είναι 80 φορές πιο ισχυρό.
Πηγή: Γαλλικό Πρακτορείο
