Η πρόσφατη επίθεση στην οποία χιλιάδες συσκευές επικοινωνίας που χρησιμοποιούσαν μέλη της Χεζμπολάχ σε όλο τον Λίβανο και τη Συρία εξερράγησαν ταυτόχρονα, εγείρει σοβαρά ερωτήματα για το μέλλον των πολέμων στην ψηφιακή εποχή.
Η επίθεση, που πολλοί αποδίδουν στην ισραηλινή υπηρεσία πληροφοριών Μοσάντ, είχε ως αποτέλεσμα δεκάδες νεκρούς και χιλιάδες τραυματίες, συμπεριλαμβανομένων και αμάχων. Αυτή η εξέλιξη όχι μόνο σηματοδοτεί μια νέα μορφή υβριδικού πολέμου, αλλά έχει επίσης προκαλέσει ανησυχίες σχετικά με το μέλλον της τεχνολογικής ασφάλειας.
Η Χεζμπολάχ προσπαθεί τώρα να ανασυνταχθεί, να αποκαταστήσει το δίκτυο επικοινωνίας της και να εξασφαλίσει πως δεν θα υπάρξουν νέες παρόμοιες παραβιάσεις στο μέλλον. Η απαγόρευση των τηλεειδοποιητών και των ασύρματων συσκευών από το αεροδρόμιο της Βηρυτού είναι μόνο το πρώτο βήμα, ενώ η οργάνωση εργάζεται για την ανάπτυξη νέων μέτρων προστασίας.
Αυτή η φονική επίθεση, η οποία στηρίχθηκε σε παγιδευμένες συσκευές επικοινωνίας, εγείρει ερωτήματα για το πώς θα μπορούσαν να επηρεαστούν άλλες μορφές τεχνολογίας που χρησιμοποιούμε καθημερινά. Μπορούν τα smartphones, τα tablet ή ακόμη και τα έξυπνα ρολόγια να καταστούν στόχος παρόμοιων επιθέσεων;
Το εντυπωσιακό στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι η τεχνολογική υπεροχή που φαίνεται να απέκτησε η ισραηλινή πλευρά. Οι ειδικοί υποθέτουν ότι πράκτορες της Μοσάντ κατάφεραν να παραβιάσουν τις συσκευές εισάγοντας μικρή ποσότητα εκρηκτικών στις εσωτερικές λειτουργίες των τηλεειδοποιητών και των ασυρμάτων της Χεζμπολάχ, κάτι που σήμερα θεωρείται δύσκολο να επαναληφθεί με τις σύγχρονες συσκευές υψηλής τεχνολογίας που χρησιμοποιούμε στην καθημερινή μας ζωή.
Η υπόθεση θυμίζει έναν αστικό μύθο για τον Στιβ Τζομπς, ο οποίος λέγεται ότι απέρριψε ένα πρώιμο πρωτότυπο του iPod επειδή ήταν πολύ μεγάλο. Ο μύθος λέει πως πέταξε τη συσκευή σε ένα ενυδρείο και είδε τις φυσαλίδες αέρα, λέγοντας: «Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει χώρος εκεί μέσα. Κάντε το μικρότερο». Αν και αυτή η ιστορία μπορεί να είναι μύθος, περιγράφει τέλεια τη συνεχή προσπάθεια της τεχνολογίας να γίνει πιο μικρή, πιο αποτελεσματική και πιο ασφαλής.
Σε αντίθεση με τις παλαιότερες συσκευές επικοινωνίας, όπως οι βομβητές, τα σύγχρονα smartphones και tablet δεν αφήνουν χώρο για τέτοιες παραβιάσεις. Οι συσκευές αυτές κατασκευάζονται με υπερβολική ακρίβεια, είναι πλήρως σφραγισμένες και κάθε κομμάτι τους εξυπηρετεί έναν συγκεκριμένο σκοπό. Έτσι, είναι εξαιρετικά δύσκολο να εισαχθούν εκρηκτικά χωρίς να προκαλέσουν προβλήματα στη λειτουργία της συσκευής.
Οι ειδικοί της κυβερνοασφάλειας, όπως ο καθηγητής Άλαν Γούντγουορντ από το Πανεπιστήμιο του Σάρει, επισημαίνουν ότι οποιαδήποτε παραβίαση ενός smartphone πιθανότατα θα προξενήσει ανεπανόρθωτες ζημιές στη λειτουργία του, όπως μειωμένη διάρκεια ζωής της μπαταρίας ή υπερθέρμανση.
Η θεωρία ότι τα εκρηκτικά εισήχθησαν στις συσκευές κατά τη φάση της παραγωγής επιβεβαιώνεται από πηγές ασφαλείας του Λιβάνου. Οι αναλυτές ισχυρίζονται πως ισραηλινές εταιρείες συμμετείχαν στην παραγωγή των συσκευών, εξασφαλίζοντας ότι θα τοποθετηθούν εκρηκτικά χωρίς να ανιχνευτούν.
Το ερώτημα που αναδύεται τώρα είναι αν τέτοιες τακτικές μπορούν να εφαρμοστούν ευρύτερα, σε άλλες τεχνολογικές συσκευές, δημιουργώντας έτσι νέους κινδύνους σε έναν κόσμο που βασίζεται ολοένα και περισσότερο στις ψηφιακές επικοινωνίες.
