Το 1937, ο Αμερικανός φωτογράφος και χαρτογράφος Μπράντφορντ Γουόσμπερν (Bradford Washburn) εγκατέλειψε τον φωτογραφικό εξοπλισμό του όταν αντιμετώπισε κακές καιρικές συνθήκες ενώ εξερευνούσε την παγωμένη περιοχή Γιούκον του Καναδά. Τον περασμένο Αύγουστο, μια ομάδα επιστημόνων και επαγγελματιών εξερευνητών ανακάλυψε τον χαμένο εξοπλισμό, ο οποίος ήταν θαμμένος στον παγετώνα Walsh.
Πριν από οκτώ δεκαετίες, ο Γουόσμπερν και ο συνάδελφός του Ρόμπερτ Μπέιτς (Robert Bates) προσπάθησαν να αναρριχηθούν στο όρος Lucania στα βουνά Saint Elias όταν οι κακές καιρικές συνθήκες τους ανάγκασαν να αφήσουν πίσω τους τον βαρύ φωτογραφικό εξοπλισμό.
Στα τέλη Απριλίου του 2022, ο επαγγελματίας σκιέρ Γκρίφιν Ποστ μαζί με μια ομάδα εξερευνητών και επιστημόνων ταξίδεψε στην περιοχή που βρίσκεται ο παγετώνας, για να εντοπίσει τη θέση του χαμένου φωτογραφικού εξοπλισμού.
«Ήμουν αισιόδοξος, αλλά ήξερα ότι ήταν σαν να ψάχνω ψύλλους στα άχυρα», δήλωσε ο Ποστ. «Πολλά μπορούν να συμβούν σε έναν παγετώνα μέσα σε 85 χρόνια».
Η Ντόρα Μεντρζίκα, παγετωνολόγος του Πανεπιστημίου της Οτάβα, ταξίδεψε στην περιοχή για να χαρτογραφήσει τον παγετώνα και να υπολογίσει πώς κινήθηκε ο εξοπλισμός με την πάροδο του χρόνου.
«Ουσιαστικά χρειάζονταν βοήθεια για να καταλάβουν πώς κινείται ο παγετώνας και ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να βρεθεί ο φωτογραφικός εξοπλισμός», δήλωσε η επιστήμονας στο Business Insider.
Ταυτόχρονα, μια ομάδα παγετωνολόγων του Πανεπιστημίου της Οτάβα βοήθησε την αποστολή εξ αποστάσεως. Μόλις έφτασε στην περιοχή, η ομάδα ξεκίνησε την έρευνα με τα πόδια, με σκι και με snowboard.
«Είχαμε μια ιδέα για το πού θα αρχίζαμε να ψάχνουμε, αλλά τίποτα πολύ ακριβές», δήλωσε η επιστήμονας. «Καλύψαμε πολλά χιλιόμετρα περπατώντας πάνω και κάτω αλλά δεν μπορούσαμε να το δούμε πουθενά», πρόσθεσε.
Για να εντοπίσει την αρχική θέση του χαμένου εξοπλισμού η ομάδα μελέτησε φωτογραφίες που είχε τραβήξει ο Γουόσμπερν το 1937 και τελικά κατάφερε να εντοπίσει την κρυψώνα τον περασμένο Αύγουστο.
«Ήμασταν σχεδόν έτοιμοι να τα παρατήσουμε, επειδή όλες μας οι προσπάθειες είχαν αποδειχθεί άκαρπες», δήλωσε η Μεντρζίκα.
Την προτελευταία ημέρα του ταξιδιού, η επιστήμονας κατέληξε σε μια νέα θεωρία σχετικά με το πού μπορεί να βρίσκεται θαμμένος ο εξοπλισμός. Συνήθως, οι παγετώνες κινούνται με σταθερό ρυθμό, αλλά ο παγετώνας Walsh κινείται ταχύτερα για ένα ή δύο χρόνια, κάθε λίγες δεκαετίες. Η Μεντρζίκα παρατήρησε ότι σωροί από συντρίμμια είχαν ταξιδέψει σε όλο το μήκος του παγετώνα, κάτι που πιθανώς προκλήθηκε από την αύξηση της κίνησής του. Αυτό της έδωσε πληροφορίες για το πώς έρεε στο παρελθόν ο παγετώνας.
Η παρατήρηση αυτή της επέτρεψε να υπολογίσει τη θέση των χαμένων αντικειμένων, τέσσερα με έξι χιλιόμετρα πιο κάτω στην κοιλάδα και περίπου 22 χιλιόμετρα μακριά από το σημείο όπου τα είχε αφήσει ο Γουάσμπερν. Το προαίσθημά της οδήγησε τελικά την ομάδα στον χαμένο εξοπλισμό.
«Ήταν ένα καταπληκτικό συναίσθημα και ένιωσα ανακούφιση που δεν απέτυχα να βρω την κρυψώνα», δήλωσε η επιστήμονας προσθέτοντας ότι «ήταν μια επική στιγμή για όλους».
Εβδομάδες αργότερα, αρχαιολόγοι από το Parks Canada επέστρεψαν στον παγετώνα μαζί με την επιστημονική ομάδα για να ξεθάψουν την κάμερα από τον πάγο. Η ομάδα βρήκε μέρος της αεροκάμερας Fairchild F-8 του Γουάσμπερν, μαζί με δύο κινηματογραφικές κάμερες των οποίων το φιλμ είχε διασωθεί, κοντάρια πεζοπορίας, σκηνές και εξοπλισμό επιβίωσης.
Σύμφωνα με την Μεντρζίκα, η ομάδα γνώριζε ότι ο Γουάσμπερν τράβηξε φωτογραφίες της περιοχής πριν θάψει τον εξοπλισμό του. Τώρα σχεδιάζει να αναπτύξει το φιλμ, ελπίζοντας να διασώσει τις φωτογραφίες.
«Αυτό που είναι πραγματικά σημαντικό είναι ότι πρόκειται για νέα δεδομένα που δεν θα μπορούσαμε να είχαμε εάν δεν ανακαλύπταμε πρώτα την κρυψώνα», δήλωσε η επιστήμονας προσθέτοντας ότι «καταφέραμε να εντοπίσουμε τη διαδρομή που διήνυσε η κρυψώνα από το 1937».
Είπε επίσης ότι τα ευρήματα θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα τον τρόπο με τον οποίο κινούνται οι παγετώνες, προσθέτοντας ότι «αν συνδυάσουμε τώρα αυτές τις πληροφορίες με δορυφορικά δεδομένα, μπορούμε να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε αν και πώς έχει αλλάξει η ροή του παγετώνα Walsh τις τελευταίες οκτώ δεκαετίες».
ΠΗΓΗ: Sciencealert
