Το Σινικό Τείχος της Κίνας, ένα σύμβολο με ιστορία άνω των 2.000 ετών, έχει αποτελέσει έμπνευση για αμέτρητα έργα τέχνης. Ανάμεσα σε αυτά ξεχωρίζει η «Μεγάλη Πορεία», μια εντυπωσιακή καλλιτεχνική περφόρμανς που πραγματοποιήθηκε το 1988 από τη Marina Abramović και τον Γερμανό καλλιτέχνη Ulay (Φρανκ Ούβε Λαϊσιέπεν). Οι δύο καλλιτέχνες ξεκίνησαν να περπατούν από αντίθετα άκρα του Σινικού Τείχους με σκοπό να συναντηθούν στη μέση.
Η Abramović ξεκίνησε από την ανατολή, από το σημείο όπου το Τείχος βυθίζεται στον κόλπο Bohai, ενώ ο Ulay ξεκίνησε από τη δύση, στην έρημο Gobi. Αρχικά, το ζευγάρι είχε ονειρευτεί να παντρευτεί στη μέση του Τείχους, αλλά οι καθυστερήσεις στην έγκριση του πρότζεκτ από τις κινεζικές αρχές διήρκεσαν οκτώ χρόνια. Μέχρι τότε, η σχέση τους είχε ήδη καταρρεύσει λόγω απιστίας, ζήλιας και ενός αποτυχημένου τριγώνου. Ωστόσο, κανένας από τους δύο δεν ήθελε να εγκαταλείψει την ιδέα και, τον Μάρτιο του 1988, ξεκίνησαν την πορεία τους.
Όταν τελικά συναντήθηκαν, η Abramović παραδέχτηκε ότι η συνάντηση είχε μετατραπεί σε αποχαιρετισμό. «Η αγάπη περιλαμβάνει τα πάντα: αγάπη, μίσος, απογοήτευση και συγχώρεση», είπε. Η τέχνη της νέας έκθεσής της στην Κίνα, με τίτλο “Marina Abramović: Μεταμορφώνοντας την Ενέργεια”, βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε αυτό το ταξίδι στο Σινικό Τείχος και περιλαμβάνει πάνω από 1.200 φωτογραφίες που δεν έχουν δημοσιευτεί ποτέ πριν, οι οποίες θα προβάλλονται στους τοίχους του μουσείου.
Η Abramović θυμάται ότι το ταξίδι της ήταν γεμάτο μοναξιά, αλλά της έδωσε την ευκαιρία για βαθιά σκέψη και αναστοχασμό. Η ίδια, μοναχική και χωρίς να γνωρίζει τη γλώσσα, ήταν μια παράξενη φιγούρα για τους ντόπιους που συνάντησε, οι οποίοι συχνά της πρόσφεραν τρόφιμα, παρόλο που δεν μπορούσε να τα μεταφέρει όλα. «Πάντα μου έδιναν περισσότερα τρόφιμα από ό,τι μπορούσα να κουβαλήσω», είπε χαρακτηριστικά.
Παρά τις δυσκολίες, η Abramović συνάντησε πολλούς ντόπιους και μέσω ενός μεταφραστή ρώτησε τους μεγαλύτερους κατοίκους κάθε χωριού για τις ιστορίες τους σχετικά με το Σινικό Τείχος. Για τους ντόπιους, το Τείχος δεν ήταν τόσο μια στρατιωτική κατασκευή όσο ένα πνευματικό σύμβολο, συχνά συνδεδεμένο με τους δράκους και τον Γαλαξία.
Η συνάντησή της με τον Ulay τελικά έγινε στο Shenmu, στην επαρχία Shaanxi, όπου εκείνος την περίμενε ανάμεσα σε δύο ναούς. Η Abramović αργότερα αστειεύτηκε ότι ήθελε να τον σκοτώσει επειδή δεν συναντήθηκαν ακριβώς στη μέση του Τείχους, όπως είχαν σχεδιάσει.
Το ταξίδι των δύο καλλιτεχνών τελείωσε με τον χωρισμό τους, και για 22 χρόνια δεν ξαναείδαν ο ένας τον άλλον, μέχρι το 2010, όταν ο Ulay εμφανίστηκε ξαφνικά σε μια περφόρμανς της Abramović στη Νέα Υόρκη, στην οποία η ίδια κάθισε απέναντι από τους επισκέπτες και τους κοίταζε σιωπηλά στα μάτια. Όταν άνοιξε τα μάτια της και είδε τον Ulay απέναντί της, κατέρρευσε συναισθηματικά και άπλωσε το χέρι της για να τον κρατήσει, παραβιάζοντας τον κανόνα της περφόρμανς.
Παρά την τεταμένη σχέση τους, οι δύο καλλιτέχνες κατάφεραν να συγχωρήσουν ο ένας τον άλλον πριν τον θάνατο του Ulay το 2020. Η Abramović ανέφερε ότι, σε μια ειρωνεία της τύχης, βρέθηκαν και οι δύο σε ένα ινδικό κέντρο διαλογισμού, όπου βρήκαν την ευκαιρία να κλείσουν τις εκκρεμότητες της σχέσης τους.
