Με αφορμή την 5η Ιουνίου – Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, το Ελληνικό Δίκτυο ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ, αναφέρει ότι: «Προφανώς η προστασία και η ανάδειξη του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος είναι μια καθημερινή υποχρέωση και δεν περιορίζεται στον Παγκόσμιο εορτασμό την 5η Ιουνίου».
Συνοπτικά παρουσιάζει την έννοια του όρου “Περιβάλλοντος” όπως α) περιγράφεται στο Ν. 1650/1986 και β) στην προστασία του, σύμφωνα με το Σύνταγμα άρ.24.1.
Σύντομο ιστορικό της δεκαετίας 1970 – Πότε και πως καθιερώρηκε η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος
Η Διάσκεψη για το Ανθρώπινο Περιβάλλον, που πραγματοποιήθηκε στη Στοκχόλμη το 1972 στο πλαίσιο του Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον (UNEP), επιβεβαίωσε την ευθύνη των κρατών να διασφαλίζουν ότι οι δραστηριότητες που υπάγονται στη δικαιοδοσία ή τον έλεγχό τους δεν προκαλούν βλάβη στο περιβάλλον άλλων κρατών ή περιοχών πέραν των ορίων της εθνικής δικαιοδοσίας (αρχή 21 της δήλωσης). Το 1975, η τελική πράξη του Ελσίνκι Click here for more information! έκανε μνεία για «νομικά και διοικητικά μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος, συμπεριλαμβανομένων διαδικασιών για τη διενέργεια εκτιμήσεων περιβαλλοντικών επιπτώσεων» και ανέθεσε στην Οικονομική Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη (UNECE) να παρακολουθεί την έννοια της ΕΠΕ.
Τον Σεπτέμβριο του 1979 πραγματοποιήθηκε το Σεμινάριο για την Εκτίμηση των Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων στο Villach της Αυστρίας υπό την εποπτεία της UNECE. Ο λόγος για τη σύγκληση της συνεδρίασης ήταν ότι ο γρήγορος ρυθμός της τεχνολογικής και οικονομικής ανάπτυξης οδηγούσε σε επιβλαβείς επιπτώσεις για το περιβάλλον και, ως εκ τούτου, αναγνωρίστηκε ότι οι πολιτικές έπρεπε να διαμορφώνονται με σκοπό την αποτροπή μελλοντικών περιβαλλοντικών ζημιών, με παράλληλη ανάπτυξη μεθόδων, διαδικασιών, τεχνικών και πολιτικών για την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Το σεμινάριο επικεντρώθηκε στα βασικά στοιχεία των περιβαλλοντικών εκτιμήσεων: την ενσωμάτωση περιβαλλοντικών πτυχών στον σχεδιασμό και τη λήψη αποφάσεων, την ενημέρωση και τη συμμετοχή του κοινού, αλλά και την ΕΠΕ ως μέσο για τη διεκπεραίωση διασυνοριακών προβλημάτων.
