Όταν μια ομάδα ντοκιμαντέρ του National Geographic ανακάλυψε τον Σεπτέμβριο μια μπότα και μια κάλτσα που προεξείχαν από έναν παγετώνα που έλιωνε στο όρος Έβερεστ, αναγνώρισε σχεδόν αμέσως τη σημασία της ως ένδειξη για ένα μυστήριο που χρονολογείται εδώ και έναν αιώνα.
Μια ετικέτα με το όνομα που εξακολουθούσε να είναι ραμμένη πάνω στη μάλλινη κάλτσα έγραφε «A.C. Irvine», αποκαλύπτοντας ότι πιθανότατα ανήκε στον Βρετανό ορειβάτη Andrew «Sandy» Irvine. Η εξαφάνιση του Irvine στο Έβερεστ το 1924, μαζί με τον συμπατριώτη του George Mallory, είναι ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της ορειβασίας με μια λύση που έχει τη δυνατότητα να αλλάξει την ιστορία.
Το ζευγάρι εξαφανίστηκε στις 8 Ιουνίου 1924, 800 πόδια κάτω από την κορυφή του Έβερεστ, καθώς ξεκινούσαν για να ολοκληρώσουν την πρώτη καταγεγραμμένη ανάβαση στο ψηλότερο βουνό του κόσμου. Αλλά το αν έφτασαν στην κορυφή, και έγιναν έτσι οι πρώτοι γνωστοί άνθρωποι που έφτασαν σε αυτό το ορόσημο, πριν πεθάνουν, παραμένει άγνωστο.
Ενώ το πτώμα του Μάλορι ανακαλύφθηκε το 1999, ούτε το πτώμα του Ιρβάιν ούτε η κάμερα που μετέφεραν οι ορειβάτες, η οποία θα μπορούσε να αποκαλύψει αν έφτασαν στην κορυφή, δεν έχουν βρεθεί ποτέ. Αυτό συνέβη μέχρι την τελευταία αποστολή, όταν η ομάδα του National Geographic, στην οποία συμμετείχε και ο συν-σκηνοθέτης του «Free Solo», Jimmy Chin, ανακάλυψε ένα πόδι μέσα σε αυτό που πιστεύουν ότι είναι η μπότα του Irvine ενώ περιμένουν την επιβεβαίωση του DNA, συγκρίνοντας δείγματα από το πόδι με δείγματα που έχουν ληφθεί από μέλη της οικογένειας του Irvine, φαίνεται ότι είναι η πρώτη απόδειξη του θανάτου του από την εξαφάνισή του.
«Είναι η πρώτη πραγματική απόδειξη για το πού κατέληξε ο Σάντι», δήλωσε ο Τσιν, σύμφωνα με το National Geographic. «Έχουν διατυπωθεί πολλές θεωρίες. Όταν κάποιος εξαφανίζεται και δεν υπάρχουν αποδείξεις για το τι του συνέβη, μπορεί να είναι πραγματικά δύσκολο για τις οικογένειες. Και το να έχουμε κάποιες οριστικές πληροφορίες σχετικά με το πού μπορεί να κατέληξε ο Sandy είναι σίγουρα (χρήσιμο), αλλά και ένα μεγάλο στοιχείο για την κοινότητα αναρρίχησης σχετικά με το τι συνέβη».
Λίγες ημέρες πριν βρουν τη μπότα, η ομάδα ανακάλυψε μια φιάλη οξυγόνου από μια αποστολή του 1933 που είχε επίσης επιχειρήσει να ανέβει στο Έβερεστ. Αν και εκείνη η αποστολή απέτυχε, είχε βρει ένα τσεκούρι πάγου που ανήκε στον Irvine στη βορειοανατολική κορυφογραμμή του βουνού, γεγονός που οδήγησε την ομάδα του Chin να υποθέσει ότι μπορεί να βρίσκεται κοντά στο σώμα του.
Ακολουθώντας αυτή την υπόθεση, πέρασαν τις επόμενες ημέρες ψάχνοντας τον παγετώνα, μέχρι που ο κινηματογραφιστής και ο ορειβάτης Erich Roepke εντόπισαν την μπότα. «Νομίζω ότι κυριολεκτικά έλιωσε μια εβδομάδα πριν τη βρούμε», δήλωσε ο Τσιν.
Ο Τσιν και η ομάδα πήραν την μπότα και το πόδι από το βουνό σε ένα ψυγείο όταν παρατήρησαν ότι τα πουλιά την ενοχλούσαν και την έδωσαν στην Ορειβατική Ένωση Κίνας-Τιμπέτ (CTMA). Λίγο μετά την ανακάλυψή τους, η ομάδα ενημέρωσε την οικογένεια του Irvine, συμπεριλαμβανομένης της δισέγγονής του Julie Summers, η οποία έχει γράψει ένα βιβλίο για τον ορειβάτη.
Η Σάμερς «συγκινήθηκε μέχρι δακρύων» όταν έμαθε για την ύπαρξη της μπότας σε μια «εξαιρετική και οδυνηρή στιγμή», είπε, σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων PA Media. «Έχω ζήσει με αυτή την ιστορία από τότε που ήμουν επτά χρονών, όταν ο πατέρας μου μας είπε για το μυστήριο του θείου Σάντι στο Έβερεστ», πρόσθεσε.
«Η ιστορία έγινε πιο αληθινή όταν οι ορειβάτες βρήκαν το πτώμα του George Mallory το 1999 και αναρωτήθηκα αν το πτώμα του Sandy θα ανακαλυπτόταν το επόμενο. Ένα τέταρτο του αιώνα μετά από εκείνη την ανακάλυψη, φαινόταν εξαιρετικά απίθανο να βρεθεί κάτι νέο».
Πηγή: ertnews.gr
